Statystyki
- Odwiedziny: 52082
- Do końca roku: 240 dni
- Do wakacji: 47 dni
Niedziela, 2024-05-05
Imieniny: Irydy, Tamary
Prawa Dziecka w wieku przedszkolnym
„ Mam prawo do…”
Mam prawo do życia, do bycia, do chcenia.
Mam prawo do miłości, radości, tworzenia.
Mam prawo do nauki, wiedzy i wiary.
Mam prawo do marzeń, do snu i zabawy.
Mam prawo do chleba, ubrania, pokoju.
Mam prawo do gniewu i złego nastroju.
To wszystko jest takie poważne dorosłe,
powiem to jak dziecko, zwyczajnie, najprościej.
Chcę się bawić w piaskownicy,
dom zbudować dla dżdżownicy.
Z kolegami w piłkę grać i niczego się nie bać.
Latem lizać zimne lody,
stać na deszczu dla ochłody.
Chcę, na łące zrywać kwiaty
i przytulać się do taty.
Zimą toczyć śnieżne kule
i się z mamą pieścić czule.
Chcę, by mi czytano bajkę
o kocie co palił fajkę.
Chcę, też domek mieć na drzewie
i co jeszcze chcę mieć, nie wiem.
Ale jedno wiem na pewno, to chcę mieć:
Prawo do godnego życia,
bez wojen, głodu i bicia,
bez strachu, smutku i łez.
Dzieci są najmłodszymi obywatelami kraju, w którym żyją, a więc ich prawa mieszczą się również w prawach przysługujących wszystkim członkom społeczeństwa.
Prawa dziecka to ogólnie prawa człowieka, ograniczone przez brak zdolności do czynności prawnych dzieci – osób nieletnich. To prawo rodziców do wychowywania zgodnie z własnymi przekonaniami uwzględniającymi jednak stopień dojrzałości dziecka. To prawo małego człowieka do szczególnej ochrony i opieki związanej z jego niedojrzałością i brakiem zdolności do obrony swoich praw. To prawo do zabawy, nauki i poszanowania godności. Prawa wyznaczają miejsce dziecka w rodzinie, społeczeństwie i państwie, dają dziecku specjalne uprawnienia, które mają mu zapewnić odpowiednie warunki do życia i pełnego rozwoju jego osobowości oraz możliwości pozytywnej samorealizacji.
Wiedza o prawach dziecka jest niewystarczająca, zarówno w środowisku dorosłych, jak i wśród dzieci. Dzieci powinny znać swoje prawa i wiedzieć, co one oznaczają w rzeczywistości. Wiedzę o prawach dziecka powinni posiąść również rodzice.
Dziecko w wieku przedszkolnym jest najbardziej wrażliwe i podatne na zewnętrzne bodźce i wpływy otoczenia. W tym okresie rozwija się ono najintensywniej fizycznie i psychicznie, a także społecznie. Warunki życia oraz sposób oddziaływania na dziecko w wieku przedszkolnym mają decydujący wpływ na kształtowanie się jego charakteru i postaw.
Ogromną odpowiedzialność za przyszłe losy swoich wychowanków ponoszą nauczyciele przedszkoli. Wyposażając dzieci w odpowiednie umiejętności, wiedzę oraz postawy. Już w najmłodszym wieku uświadamiamy im, jak ważne są prawa dziecka i dlaczego powinny być przestrzegane i chronione. Mając świadomość praw innych, dziecko wyrabia w sobie przeświadczenie, że współpraca jest lepsza niż konflikt, że każdy powinien być odpowiedzialny za swoje czyny, że możemy ulepszać świat jeżeli będziemy próbować. Każdy dzień w przedszkolu dostarcza dziecku przeżyć, które pomagają mu zrozumieć takie pojęcia jak: uczciwość, prawda, szacunek dla innych. U dzieci rozwija się umiejętność słuchania innych, współpracy, przestrzegania zasad dobrej komunikacji, rozwiązywania problemów moralnych. To pomoże w zrozumieniu, że prawa człowieka są sposobem na poprawę życia. Im wcześniej dziecko ukształtuje w sobie takie wartości jak poszanowanie godności i wolności, tym łatwiej podlega procesowi socjalizacji.
Jako wychowanek przedszkola dziecko ma:
Prawo do szacunku, czyli poszanowania swojej godności jako człowieka.
Prawo do niewiedzy, ponieważ dopiero odkrywa i uczy się poznawać świat.
Prawo do niepowodzeń i łez, bo nawet najlepsi mają swoje złe dni, kiedy wszystko się wali i sami nie wiedzą dlaczego.
Prawo do upadków, bo błądzić jest rzeczą ludzką, a dziecko wie, że upada i popełnia błędy, pozwólmy mu błądzić i radośnie wracać do poprawy.
Prawo do własności, więc pozwólmy mu mieć swoją ulubioną zabawkę, własne kąciki pełne drobnych skarbów, pozwoli mu to cokolwiek szanować i kogokolwiek kochać.
Prawo do tajemnicy, bo są sprawy, o których nie mówi się wszystkim.
Prawo do radości, bo szczęście ma swoje źródło w dziecka wnętrzu, pragnie cieszyć się dobrem w sobie i pięknem otoczenia.
Prawo do wypowiadania swoich myśli i uczuć, bo dziecko pragnie dzielić się swoimi uczuciami, poznać prawdę i kłamstwo, miłość i nienawiść, szacunek i pogardę, nie tylko ulegać, ale i buntować się, aby lepiej poznać abecadło życia.
Prawo do dnia dzisiejszego, ponieważ dziecko chce być tym, kim jestem - dzieckiem, a nie przyszłym dorosłym człowiekiem, pociechą lub zabawką dorosłych.
Dziecko wie, że ma wady i zalety, ale pozwólcie mu być lepszym.
Podstawowym międzynarodowym dokumentem dotyczącym praw dziecka jest Konwencja o Prawach Dziecka.
Podczas tworzenia systemu ochronnego dziecka kierowano się zasadami dobra dziecka, równości, poszanowania praw i odpowiedzialności obojga rodziców w zgodzie z zasadami moralności i pomocy państwa. Postanowienia Konwencji dotyczą dziecka urodzonego, które nie ukończyło 18 roku życia.